‘In de ochtendzon 
glinstert ijs op de tegels – 
weerkaatst als kristal’. 

Volgens de kalender is de winter aangebroken en zijn de eerste sneeuwvlokken hoog boven in de bergen al gevallen. Mogen we ons verheugen op het onderbinden van de lange latten, of het wandelen in een sprookjesachtig wit en verstild landschap? Vandaag de dag is dit helaas niet meer zo vanzelfsprekend.

Toch zal er altijd ergens op de wereld sneeuw blijven vallen, en is het misschien aardig eens even stil te staan bij de geschiedenis van de bestudering van dit inspirerende natuurverschijnsel.

Er zijn mensen, die zich vanuit een diepgewortelde naastenliefde inzetten voor de samenleving. Zo iemand is Suzanne Bruning, Amerikaanse van geboorte, getrouwd met Mark, voorzitter van de Nederlands Protestante Gemeente. Reden voor ons om nader met haar kennis te maken.

We spreken met haar af in haar zonnige huis boven Morges. In de hoek van de zitkamer staat een prachtige harp, waaraan zij in rustige momenten mooie klanken ontlokt. Overal staan tulpen; het is lente in huize Bruning!

Na zes en een half jaar intensieve, uitdagende en succesvolle jaren als coördinator wereldwijd van de Scaling Up Nutrition (SUN) Movement in Genève (), gaat Gerda Verburg met pensioen (kijk hier voor meer informatie). Hoewel, Gerda en ook haar partner Willy Westerlaken kennende, komen er ongetwijfeld weer interessante mogelijkheden op hun beider pad.

Gerda en Willy waren gewaardeerde en actieve leden van zowel onze Vereniging alsmede de Nederlands Protestante Gemeente. Menig zondag regelde Gerda, gekleed in een ‘gilet jaune’, met dwingende gebaren en veel humor het verkeer voor de kerk in Commugny en was Willy lid van de kerkenraad, maar ook een actieve vrijwilligster bij vele activiteiten van de NVG. Beiden nooit te beroerd om mee te helpen en de handen uit de mouwen te steken.

Op een bijna tropisch warme maandagochtend in mei bezochten we Papiliorama in Kerzers, niet ver van Bern. Ongetwijfeld hebben velen van u in de afgelopen jaren al over Papiliorama gehoord, gelezen of het wellicht al eens bezocht. Maar zo de natuur voortdurend in beweging is, zo is Papiliorama dat ook en dus reden voor een bezoek.

Maar eerst even een korte geschiedenis om het geheugen op te frissen. Aan de wieg van Papiliorama stonden Maarten Bijleveld van Lexmond en zijn vrouw Catheline, die jarenlang Papiliorama administratief geleid heeft. Maarten Bijleveld was al sinds zijn jeugd gefascineerd door planten en dieren en was de jongste mede-oprichter van het Wereld Natuur Fonds (WWF) in Nederland.

Aan het woord is Fleur Helmig, de Nederlandse directrice van Maison Cailler, het chocolade museum in Broc, Gruyère, waarmee ze wil zeggen, dat zij een leuke baan heeft, hetgeen overigens tijdens het gesprek steeds duidelijker wordt. ‘Schoggi’ betekent chocolade in het Schwyzerdütsch, maar in Zwitserland wordt het gebruikt om een gevoel van welbevinden aan te duiden. En is dit niet immers De eigenschap van chocolade!

Yoga is hartstikke goed voor je zen-gevoel. Als je op je matje in de apanasana-houding op je ademhaling ligt te letten, voel je je helemaal tot rust komen. Maar is er ook een andere vorm van ontspanning waar je daadwerkelijk van uitrust: pottenbakken! Je weet wel, borden en vazen maken van aardewerk. Nieuwe hobby, anyone?

Dat het ondernemerschap in het DNA van de Wiskerke familie zit, is wel duidelijk. In 1933 werd er in Zeeland een klein handelsbedrijf in uien opgericht door overgrootvader Jacob Wiskerke en meer dan 80 jaar later is het handelsbedrijfje uitgegroeid tot een innovatief bedrijf dat door Chayenne Wiskerke, de zus van Lorenzo, wordt geleid. De door ons alle bekende Lorenzo heeft het dus van geen vreemde, en nadat hij zijn studie had afgerond op de Business school in Lausanne zag hij samen met zijn vrouw, Loris Wiskerke, een gat in de Zwitserse voedselmarkt; namelijk verse vis van hoge kwaliteit tegen een betaalbare prijs. En zo begon hij zijn eerste bedrijf, Royal Fish, in 2012 in Lausanne.

Mijn naam is Bernadette Bakker en ik was 20 jaar werkzaam als juf op de Nederlandse kleuterschool in Ferney-Voltaire. Mijn hobby vandaag “ça fait plaisir!” is misschien wel een gevolg van en vervolg op mijn tijd als juf voor de klas, want ik organiseer verjaardagsfeestjes die ik samen, in overleg met kind en ouders voorbereid. Op de dag zelf kom ik met een tas vol alle benodigde materialen voor een knutselactiviteit aan om alles te begeleiden tijdens het feestje. De kinderen zijn even heerlijk bezig met hun creatie en gaan altijd met iets leuks naar huis.

Hallo! Ik ben Lois Vitry-Trapman, oprichtster van “Royal Bloom” in Lausanne. De winkel, is ideaal gelegen in een van de meest bruisende straten van Lausanne, dè plek waar u welkom bent om ons vakmanschap, kunst en design stukken en de door ons geselecteerde meubels welke samen een gevarieerd palet bieden voor uw interieur. Royal Bloom in Lausanne zet in april de bloemetjes buiten.

Emigreren, het klinkt heel mooi en is vaak ook echt hét avontuur van je leven. De kans om een tijdje in het buitenland te wonen; wie heeft er stiekem niet van gedroomd? Het is een hele grote stap en ik weet zelf nog heel goed hoe spannend ik het allemaal vond, ook al is het inmiddels alweer zo’n 12 jaar geleden. Het zoeken naar een huis, een school voor de kinderen, je werk afronden en afscheid nemen van familie, vrienden en collega’s. Die overgangsperiode van afscheid nemen van je leven in Nederland en de start van een nieuw leven in Zwitserland is ontzettend ingrijpend en onzeker voor iedereen. Je weet wat je achter laat maar niet wat er om de hoek ligt te wachtten.

Maak kennis met Ingeborg van der Burg van Engelen, MFN-registermediator en geaccrediteerd familie mediator.

Zoals u misschien al weet neemt elke maand een gastschrijver het podium. Zo proberen wij toch samenhorigheid te creëren ondanks de corona situatie. Met een blog, vlog of podcast worden diverse onderwerpen besproken van kooktips tot wandelroutes en van fantasieverhalen tot persoonlijke ervaringen alles passeert de revue. Deze maand zijn er op bezoek geweest (coronaproof) bij Jeroen Achtien in Vitznau.

Drie jaar geleden kwam Jeroen Achtien met zijn vriendin naar Zwitserland. Begonnen aan de koksschool in Nederland, omdat hij niet wist wat hij wilde worden en nu uitgegroeid tot een sterren chef.
Zijn Hollandse nuchterheid siert hem. Hij zou over de hele wereld kunnen werken en wonen, maar voorlopig zit Jeroen Achtien nog op zijn plek in Zwitserland.

Gezelligheid, een van de meest typerendste begrippen uit de Nederlandse taal. Het samenkomen om met elkaar te proosten, bij te praten en gemeenschappelijke interesses te delen. Na een turbulent begin van 2020 hoopte we dat er in het tweede half jaar meer ruimte zou zijn voor onze ouderwetse gezelligheid, maar helaas zitten we nu in een tweede lockdown of een semi-lockdown. Dat ligt natuurlijk aan het gebied waar je woont. Inmiddels alweer een paar weken. Wie had gedacht dat we weer in deze situatie zouden belanden. Ook al zag je het aankomen, je hoopt tegen beter weten in op een ander resultaat.

Om toch samenhorigheid te creëren en om ondanks de corona situatie toch met elkaar in contact te blijven neemt elke maand een gastschrijver het podium . Met een blog, vlog of podcast worden diverse onderwerpen besproken van kooktips tot wandelroutes en van fantasieverhalen tot persoonlijke ervaringen alles passeert de revue. Deze maand mag Joyce het spits afbijten met een blog over haar ervaringen in de coronaperiode.