Beste leden,
Op 15 februari 1955 werd er door het toenmalige bestuur besloten om een maandelijks blad uit te geven voor de leden van de NVG. Voor die tijd gingen er regelmatig brieven en uitnodigingen uit naar de in Genève woonachtige Nederlanders, voor nieuwjaarsbijeenkomsten, vieringen ter gelegenheid van de verjaardag van H. K. H. Prinses Wilhelmina, Sinterklaas, bridgeavonden, voor lezingen met lichtbeelden, algemene leden vergaderingen en zélfs yoga met demonstratie en uitleg door beeldhoudster Mevrouw Clara Quien (zie hier meer over haar) die over haar ontmoetingen met Mahatma Ghandi zou spreken. Enfin, er waren altijd gelegenheden genoeg om, meer dan een halve eeuw geleden, als landgenoten in Genève, elkaar te treffen. Zoals gezegd, in 1955 vond het bestuur dat het uitsturen van een maandelijks blad met daarin de maandelijkse agenda een beter idee zou zijn dan het elke keer versturen van brieven. Zo werd er op 15 februari 1955 het eerste “Kontakt orgaan der Nederlandse Vereeniging te Genève” (zonder naam) naar alle leden van de NVG gestuurd.
We hebben een blad – maar het blad heeft nog geen naam. We hebben er vanzelfsprekend over gedebatteerd en heel wat voorstellen werden geopperd, een kleine bloemlezing ervan vindt u op de voorpagina – maar geen ervan bevalt ons voor de volle 100%. Die naam moet echt Hollands zijn, moet noch te droog noch vulgair zijn, moet origineel zijn…kortom, moet werkelijk goed zijn. Helpt u ons, waarde lezeres of lezer? Stuur uw voorstel aan de voorzitter – hij heeft een mooie prijs voor degene, wiens voorstel zal worden geaccepteerd. Bedankt voor uw medewerking.En jawel hoor, in het volgende nummer, van maart 1955, vinden wij een nieuw artikel:
Wat denkt u van de naam?
Uit de vele ontvangen suggesties van de leden, werd door het bestuur unaniem de op de voorpagina prijkende naam “Geneefse Post” verkozen. Wij hopen, dat deze naam bij onze lezers in de smaak zal vallen.
En dus vandaar heet ons blad, al meer dan 66 jaar, de Geneefse post, wat de laatste jaren als een oranje boekje 4 keer per jaar werd uitgestuurd en vorig jaar in digitale versie naar de leden werd gemaild. Hoe dit nieuwe bestuur het verder in gaat vullen is nog niet duidelijk, maar voorlopig kunt u allen rekenen op onze maandelijkse “Geneefse” nieuwsbrief.
Wij wensen u veel leesplezier toe.
LE PELOTON ORANGE
Op zondag 20 juni jl. vond de eerste NVG wielertocht plaats. Gewapend met een bidon water, helm, zonnebril en zonnecrème vertrok het peloton van maar liefst vijf enthousiastelingen om 10:00 s’ochtend voor een 43 km tour. De start was bij café-restaurant “Tête de Course” in Nyon en de aankomst was bij Crans Plage. Daar deden de deelnemers zich na gedane arbeid tegoed aan een gezellig hapje en een drankje.
Dit initiatief werd door de aanwezigen zeer gewaardeerd. Mocht u de volgende keer mee willen fietsen, het peloton Orange zal u zeker op de hoogte houden over de volgende rit.
De NVG-haring party
Een "Geneefse" traditie sinds 2014
Over het algemeen zijn wij Nederlanders het er wel eens over wat Nederland tot Nederland maakt. Het schijnt dat de Nederlander vooral de Nederlandse taal, de Nederlandse tradities en zijn eigen vrijheid belangrijk vindt, en zo worden in het algemeen Koningsdag, Dodenherdenking en Bevrijdingsdag, Sinterklaas, oliebollen tijdens oud en nieuw én de haring tussen de belangrijkste tradities genoemd. In 2014 viel het de toenmalige voorzitter John Patrick Broekhuijsen op dat er in Genève nog geen haringparty bestond, dit in tegenstelling tot Nederlandse gemeenschappen in andere expatsteden en hij vond dat dit snel moest veranderen. Zo werd Lorenzo van Royal Fish gevraagd wat hij ervan zou vinden om dit te organiseren. Meteen enthousiast liet hij niet alleen de Hollandse Nieuwe vers uit Nederland komen maar ook een haringkar, hetgeen nog wat uitleg aan de Zwitserse grens behoefde. Na één belletje, bleek ook de Dutch Business Round Table (DRBT) van de partij te zijn, Tom Schut met zijn Jazz Band werden gevraagd om de boel op te vrolijken en een paar sponsors later (DRBT, Bank Sarasin) moest er nog een geschikte locatie worden gevonden. Met het idee van “niet geschoten is altijd mis” belde John Patrick de toenmalige Ambassadeur Roderick Van Schreven op met de vraag of de haringparty in te tuin van de residentie in Coppet mocht worden gehouden. Dat was een schot in de roos want op 25 juni 2014 nam de eerste NVG/DBRT Haringparty in Genève plaats. Er waren maar liefst 150 deelnemers op deze prachtige zomerse dag aan de oever van het meer.
We weten nu tenminste aan wie wij deze fantastische haringparties te danken hebben en alhoewel John Patrick heeft gemaild dat hij er dit jaar tot zijn grote spijt niet bij zal kunnen zijn, zullen we samen het glas op hem heffen en zeggen: “Dank je wel, John Patrick, voor één van de mooiste Nederlandse tradities, nu óók in Genève."
Te uwer informatie: Er is gezamenlijk besloten dat de DBRT dit jaar niet zal deelnemen aan de haringparty, maar waarschijnlijk wel aan de rally van 17 oktober a.s.
Tentoonstelling
Jacqueline van der Grijn en Rob van Doeselaar
Jacqueline van der Grijn en Rob van Doeselaar zijn beiden vanuit Nederland naar Zwitserland gekomen en zijn er met hun talent erin geslaagd om in hun schilderwerk de rustgevende horizontaliteit van hun land van herkomst om te zetten in de krachtige verticaliteit van hun gastland. Deze werken kunt u in de Esquisse kunstgalerij in Nyon gaan bekijken van 17 juni tot 11 juli 2021.
Jacqueline van der Grijn is in 1993 afgestudeerd aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag en heeft vanaf die tijd jaarlijks geëxposeerd in Den Haag, Voorschoten en omgeving. Jaqueline woont alweer drie jaar met veel plezier in Zwitserland. Na een druk leven in Nederland met een baan in het onderwijs als biologiedocent, beeldend kunstenaar en een gezin richt zij zich nu helemaal op de kunst. “Als kunstenaar en bioloog ben ik gek op de natuur. Wat een voorrecht om in Zwitserland te zijn!”
In Nederland liet zij zich inspireren door de open vergezichten, Hollandse luchten, de zee en de duinen. Wandelen door de Jura en langs het Lac Léman geeft haar rust en maakt haar gelukkig. Deze rust probeert ze weer te geven in haar werk. De verscheidenheid in vormen, patronen en kleuren is voor haar een blijvende inspiratiebron voor tekeningen, collages, schilderijen en etsen. Verder geeft zij nu ook weer les, in tekenen, schilderen en etsen in haar atelier in Commugny. (zie hier voor meer informatie)
Rob van Doeselaar: “Bij elk nieuw schilderij ga ik op avontuur over onbekende routes. Ik gebruik daarbij mijn eigen stijl, waarneming en gevoel voor kleur. Een schilderij maken is ook een reis in mezelf. Laag voor laag ontstaat een kunstwerk met een eigen ziel.”
Rob heeft in 2013 een prijs uit handen van de Commissaris van de Koning gekregen voor het beste Portret van Koning Willem-Alexander in de Haagse competitie ‘Leve de Koning’.
Verder heeft hij eind 2019 een boek uitgegeven met schetsen van zijn tuin in Mozambique. Hij schrijf daarin ook over de groei en het verval van de tuin, de omgeving en zijn persoonlijke ervaringen in het Afrikaanse land. Het boek is te koop tijdens de expositie of te bestellen via uitgeverij Boekgilde.
Lees hier meer over Rob van Doeselaar.
Domaine La Capitaine
Een geschiedenis op zich
Al leek het erop dat de zomer nooit zou beginnen, het is eindelijk prachtig weer. Zo reed ik enkele dagen geleden richting Gland om nader kennis te maken met de eigenaar van het Domaine La Capitaine.
Als u de autobaan bij Gland verlaat en richting de Jura rijdt, ziet u al snel borden met een grote blauwe fles erop, welke aanduiden dat u La Capitaine nadert. Toch een aparte naam La Capitaine, je zou dit meer verwachten voor een domaine dat zich langs de kust zou bevinden; maar er is geen tijd om hierover te peinzen, want ik arriveer op het prachtige domaine dat wij allen, van de Nederlandse Vereniging, al kennen van afgelopen haring parties en waar Reynald Parmelin, de eigenaar van het domaine, al op mij staat te wachten. Het is een man met guitige oogjes en een grote glimlach, niet echt Zwitsers zou je haast denken. Hij is een gediplomeerde ingenieur die voor 7 jaar lang lesgaf in Nyon. Hij vertelt me dat hij tot de achtste generatie wijnboeren behoort en dat, nog steeds vandaag, zijn broer en zus zoals ook zijn neven en nichten in de wijnbouw zitten in het Canton de Vaud. Zijn vrouw komt oorspronkelijk uit St. Gallen, in het Duitstalige deel van Zwitserland, maar toen haar vader tot marketing directeur van de Zyma-fabriek in Nyon werd benoemd hebben ze elkaar op 10-jarige leeftijd op school leren kennen. Een echt sprookje, denk ik bij mezelf, terwijl hij mij het verhaal al glimlachend verteld, en zo werken meneer en mevrouw Parmelin al meer dan 25 jaar samen om het domaine te runnen.
Voordat hij trouwde heeft hij veel gereisd om te begrijpen hoe biologische wijnen o.a. in Nieuw-Zeeland, Australië en de Verenigde Staten werden gemaakt, maar toen zijn ouders het familie domaine verdeelde kreeg hij 3 hectaren wijngaarden en zo kwam hij terug naar Zwitserland en besloot hij om "la Capitaine" te huren, dit was een domaine dat zich een paar kilometer verderop bevond en welke tot een familie uit Genève behoorde en als vakantiehuis werd gebruikt. Toen “la capitaine” uiteindelijk te koop werd gezet kocht hij de wijngaarden eromheen samen met het gebouw van de huidige Capitaine. “Ik heb de kelder van het oude "Capitaine", hiernaartoe verhuisd en zo hebben we de naam behouden en langzamerhand het domaine verbouwd”.
Eindelijk kan ik mijn vraag kwijt want waarom het gebouw "la Capitaine" heet is mij nog steeds niet duidelijk. "La Capitaine was gebouwd door één van de kapiteins van het leger van Napoleon. Om dit te begrijpen is het belangrijk om te weten dat vanaf de late middeleeuwen koningen en andere vorsten Zwitserse huursoldaten rekruteerden, omdat ze bekend waren als voorbeeldige en trouwe soldaten die vaak geen band hadden met het toen arme, oproerige Zwitserland.
Als voorbeeld kent iedereen de Pauselijke Zwitserse Garde die de bewakingseenheid vormt van Vaticaanstad en die in het prille begin van de 16de eeuw officieel werd opgericht. Zo wierf, ook Napoleon, Zwitserse soldaten voor zijn “grande armée”, die in de zomer van 1812 aan de veldtocht naar Rusland begon en daarom vindt men nog vandaag in het Canton de Vaud een “Zwitserse” specialiteit, die “malakoff” wordt genoemd, een recept dat de Zwitserse militairen meebrachten van de veldtocht naar Rusland.
Maar ik dwaal af en kom terug naar de wijnen van het Domaine. Meneer Parmelin vertelt me dat alles in de Verenigde Staten en Australië zo anders was, met name de biologische wijn. “In Nieuw-Zeeland”, zo vertelt hij, “vingen we haaien die wij in een grote bak met water uiteen lieten vallen, het water werd dan gefilterd om over de wijnstokken te worden gesproeid als antimiddel tegen insecten. Dit was fascinerend”! Hij grinnikt en vertelt verder, “aangezien we in Zwitserland niet veel haaien hebben, gebruik ik planten die ik in water laat macereren en zo verzeker ik een biologische kwaliteitswijn.”
Hij heeft de Zwitserse, Vaudois-gewoonten willen doorbreken en schetst mij het beeld van biologische producten uit de jaren negentig; wijn in “oude” flessen met perkamente etiketten, “ik wist zeker dat ik een ander beeld wilde geven aan biologische wijn, het eist meer technische ervaring dan het maken van conventionele wijn.” Het werk is veel preciezer omdat je steeds weer het juiste evenwicht moet vinden.” Toen kwam zijn tweede uitdaging; een modernere fles vinden. Op een dag, kwam hij een felle blauwe fles tegen welke maandenlang op de hoek van zijn bureau stond zodat hij er af en toe naar kon staren. Uiteindelijk besloot hij toch die blauwe fles te testen en liet een klein gedeelte van zijn biologische wijn bottelen in 500 blauwe flessen. “Het was een direct succes bij particuliere klanten” glimlacht hij, “maar in de beroepsgroep was het een complete ramp. De andere wijnboeren vonden deze blauwe fles een schandaal! Maar dit had één enorm groot voordeel; niemand wilde de blauwe flessen kopiëren, dus ik bleef de enige. Dit is alweer 26 of 27 jaar geleden en nu herkennen mensen onze wijn dankzij de blauwe fles, zelfs zonder etiket zouden wij herkenbaar zijn”, glimlacht hij.
Zo produceert La Capitaine 200.000 flessen biologische wijn per jaar met 23 hectare wijngaarden, waarvan hij slechts 10% naar Noord-Europese landen exporteert. Reynald Parmelin heeft al meermaals de titel van "beste Zwitserse biologische wijn" in de wacht gesleept bij de Grand Prix du Vin en zijn klassieke wijnen en zijn topcuvées van “la Collection Agénor” hebben de plaats veroverd in de beste restaurants van Zwitserland, maar ook in Noord-Europa.
Wijn maken is een beroep dat al meer dan duizend jaar bestaat, dus er zit een traditionele kant aan, welke vandaag wordt gecombineerd met een moderne techniek. Het is de combinatie van díe twee die mij zo boeit!”
Mede dankzij de sponsoring van Van Lanschot zullen wij komend weekend kunnen genieten van de haring van Lorenzo maar ook van de wijnen van het domaine La Capitaine.
U kunt tijdens de haringparty ter plekke ook wijn bestellen en bij vertrek deze direct meenemen zodat u ook thuis kunt door genieten van de heerlijke wijn van La Capitaine.
Hier kunt u meer te weten komen over la Capitaine en zijn wijnen.
Nederlands leren in Zwitserland
Inschrijvingen geopend
Per 1 september 2021 maakt "De Taalfontein" onderdeel uit van "LanguageOne".
Nederlands taal- en cultuuronderwijs is nu voor iedereen in Zwitserland toegankelijk. Niet alleen op onze locaties in Genève of Bern, maar ook elders in Zwitserland begeleiden wij uw kind(eren) graag, al dan niet online. Op onze school "LanguageOne Genève" bieden wij uw kinderen in de leeftijd van 3 tot en met 18 jaar diverse taal- en cultuurprogramma’s aan. Onder begeleiding van gemotiveerde en bekwame docenten volgt uw kind het moedertaalonderwijs op maat aan. Uw kind werkt in een moderne digitale leeromgeving en krijgt Nederlandse en Vlaamse culturele activiteiten aangeboden.
Steeds meer Nederlandstalige ouders in het buitenland vinden het belangrijk dat hun kind de Nederlandse taal bijhoudt en zich verder ontwikkelt in de taal. Dat vinden wij ook! Vol passie, een persoonlijke benadering en met een flinke dosis creativiteit begeleiden onze ervaren docenten in Zwitserland kinderen met Nederlandse of Vlaamse roots.
U kunt uw kind hier inschrijven.
Wilt u liever online onderwijs in Zwitserland voor uw kind(eren)? Woont u te ver van onze schoollocatie? Geen punt! Bekijk dan de informatie over LanguageOne Online.
Mocht u advies willen hebben bij uw programmakeuze, dan kunt u hier contact opnemen voor vrijblijvend advies of schrijf een email naar directeur.taalfontein@bluewin.ch
Bij LanguageOne is klassikaal, online of een combinatie mogelijk!
Luca Solari is een fotograaf, maar geen professional. Hij was een geluidstechnicus. "Ik ben nu gepensioneerd, maar dat was mijn carrière. Fotografie is mijn passie." En dat zie je terug in zijn werk. Solari heeft geen opleiding gehad. "Ik bracht veel tijd door in bibliotheken om te leren hoe ik beelden in plaats van teksten moest 'lezen'." Solari's vrouw is Nederlandse maar ze wonen in de buurt van Lausanne.
Ze hebben de Nederlandse noordelijke gebieden samen verkent en kwamen zo op Schiermonnikoog terecht. "Winter is geen zegen, maar toch ook wel. Zijn licht, zijn trage gang, die alles doordringen, staan me toe te bouwen. Mannen en vrouwen zetten voet op dit eiland om een vesting op te trekken, voor henzelf, en voor morgen."
De tentoonstelling is een vervolg van de samenwerking tussen Solari en de Nederlandse schrijver Mathijs Deen (bekend van de bestseller ‘De Wadden’), die samen het kunstboek ‘De Vesting’ uitbrachten. Ook componeerde Solari, tevens professioneel musicus, speciaal voor de gelegenheid een muzikaal oeuvre die de bezoeker van de tentoonstelling zal vergezellen.
De expositie waarin allerlei aan de tentoonstelling gelieerde activiteiten zullen plaatsvinden, zoals een ontmoeting met de artiest, een rondleiding waarin hij zijn werk presenteert (interessant voor fotografen, muziekliefhebbers, kunstliefhebbers en andere belangstellenden), voordrachten van de literaire teksten van Mathijs Deen in het Frans en Nederlands door Camille Bierens de Haan.
Om af te sluiten:
De redactie neemt een maandje vrij maar belooft u midden augustus een nieuwe nieuwsbrief te sturen. Namens het bestuur wensen wij iedereen een hele fijne zomer en vakantie toe.
